A continuación móstrase unha breve introdución sobre os mecanismos de acción, os tipos e a avaliación indexada de varios conservantes
1.O modo global de acción deconservantes
Os conservantes son principalmente axentes químicos que axudan a matar ou inhibir as actividades dos microorganismos en cosméticos, así como a manter a calidade global dos cosméticos durante un longo período de tempo.
Non obstante, cabe sinalar que os conservantes non son bactericidas. Non teñen un forte efecto bactericida e só funcionan cando se usan en cantidade suficiente ou cando teñen un contacto directo con microorganismos.
Os conservantes inhiben o crecemento microbiano bloqueando a síntese de enzimas metabólicas importantes, así como inhibindo a síntese de proteínas en compoñentes de células vitais ou a síntese de ácido nucleico.
2.Factores que afectan ás actividades dos conservantes
Moitos factores contribúen ao efecto dos conservantes. Inclúen;
a.O efecto do pH
Un cambio no pH contribúe á desintegración de conservantes de ácido orgánico e afecta así á eficacia global dos conservantes. Tomar por exemplo, a pH 4 e pH 6, 2-bromo-2-nitro-1,3-propanediol é moi estable
b.Efectos de xel e partículas sólidas
A koalina, o silicato de magnesio, o aluminio, etc, son algunhas partículas de po que están presentes nalgúns cosméticos, que normalmente absorben conservantes e así o que leva a unha perda de actividade por parte do conservante. Non obstante, algúns tamén son eficaces para absorber bacterias presentes no conservante. Ademais, a combinación de xel de polímero soluble en auga e conservante contribúe á redución da concentración de conservante residual na formulación de cosméticos, e isto tamén reduciu o efecto do conservante.
c.Efecto de solubilización de tensioactivos non iónicos
A solubilización de diversos tensioactivos como os tensioactivos non iónicos en conservantes tamén afecta á actividade global dos conservantes. Non obstante, saben que os tensioactivos non iónicos solubles en aceite como HLB = 3-6 teñen un maior potencial de desactivación en conservantes en comparación cos tensioactivos non iónicos solubles en auga cun maior valor de HLB.
d.Efecto da deterioración do conservante
Hai outros factores como a calefacción, a luz, etc., que son os responsables de provocar o deterioro dos conservantes, provocando así unha redución do seu efecto antiséptico. Máis aínda, algúns destes efectos levan a unha reacción bioquímica como resultado da esterilización e desinfección da radiación.
e.Outras funcións
Do mesmo xeito, outros factores como a presenza de sabores e axentes quelantes e a distribución de conservantes en dúas fases de auga de aceite tamén contribuirán á redución da actividade dos conservantes ata certo punto.
3.As propiedades antisépticas dos conservantes
Paga a pena considerar as propiedades antisépticas dos conservantes. Ter un exceso de conservantes en cosméticos definitivamente fará que sexa irritante, mentres que unha escaseza de concentración afectará ao antisépticoPropiedades dos conservantes. O mellor método para avaliar isto é usar a proba de desafío biolóxico que implica a concentración inhibidora mínima (MIC) e a proba da zona de inhibición
Proba do círculo bacteriostático: Esta proba úsase para determinar esas bacterias e moldear coa capacidade de crecer moi rápido despois do cultivo nun medio adecuado. Nunha situación en que un disco de papel de filtro impregnado con conservante é caído no medio da placa media de cultivo, haberá un círculo bacteriostático formado por mor da penetración do conservante. Ao medir o diámetro do círculo bacteriostático, pódese usar como un elemento de medida para determinar o efectivo do conservante.
Con isto, pódese dicir que o círculo bacteriostático usando o método de papel cun diámetro> = 1,0 mm é moi eficaz. O micrófono denomínase a menor concentración de conservante que se pode engadir a un medio para inhibir o crecemento microbiano. En tal situación, un micrófono máis pequeno, máis fortes son as propiedades antimicrobianas do conservante.
A forza ou efecto da actividade antimicrobiana adoita expresarse en forma de concentración inhibidora mínima (MIC). Ao facelo, unha actividade antimicrobiana máis forte está determinada por un valor menor do MIC. Aínda que o MIC non se pode usar para diferenciar a actividade bactericida e bacteriostática, os tensioactivos xeralmente teñen un efecto bacteriostático a baixa concentración e efecto de esterilización a unha alta concentración.
De feito, en diferentes momentos, estas dúas actividades prodúcense ao mesmo tempo, e isto fai que sexan difíciles de diferenciarse. Por este motivo, normalmente danse un nome colectivo como desinfección antimicrobiana ou simplemente desinfección.
Tempo de publicación: 10-2021 de xuño