A continuación, ofrécese unha breve introdución sobre os mecanismos de acción, os tipos e a avaliación indexada de varios conservantes.
1.O modo xeral de acción deconservantes
Os conservantes son principalmente axentes químicos que axudan a matar ou inhibir as actividades dos microorganismos nos cosméticos, así como a manteñer a calidade xeral dos cosméticos durante un longo período de tempo.
Non obstante, cómpre sinalar que os conservantes non son bactericidas: non teñen un efecto bactericida forte e só funcionan cando se usan en cantidades suficientes ou cando teñen contacto directo con microorganismos.
Os conservantes inhiben o crecemento microbiano ao bloquear a síntese de importantes encimas metabólicos, así como a síntese de proteínas en compoñentes celulares vitais ou a síntese de ácidos nucleicos.
2.Factores que afectan as actividades dos conservantes
Moitos factores contribúen ao efecto dos conservantes. Entre eles inclúense:
a.O efecto do pH
Un cambio no pH contribúe á desintegración dos conservantes de ácidos orgánicos e, polo tanto, afecta á eficacia xeral dos conservantes. Tomemos, por exemplo, a pH 4 e pH 6, o 2-bromo-2-nitro-1,3-propanodiol é moi estable.
b.Efectos do xel e das partículas sólidas
A koalina, o silicato de magnesio, o aluminio etc. son algunhas partículas de po presentes nalgúns cosméticos que adoitan absorber o conservante, o que provoca a súa perda de actividade. Non obstante, algunhas tamén son eficaces á hora de absorber as bacterias presentes no conservante. Ademais, a combinación de xel polímero soluble en auga e conservante contribúe á redución da concentración de conservante residual na formulación dos cosméticos, o que tamén reduce o efecto do conservante.
c.Efecto de solubilización de surfactantes non iónicos
A solubilización de varios surfactantes, como os surfactantes non iónicos, nos conservantes tamén afecta á actividade xeral dos conservantes. Non obstante, sábese que os surfactantes non iónicos solubles en aceite, como o HLB=3-6, teñen un maior potencial de desactivación nos conservantes en comparación cos surfactantes non iónicos solubles en auga cun valor HLB máis alto.
d.Efecto do deterioro dos conservantes
Hai outros factores como a calefacción, a luz etc., que son responsables de causar o deterioro dos conservantes, causando así unha redución do seu efecto antiséptico. Ademais, algúns destes efectos provocan unha reacción bioquímica como resultado da esterilización e desinfección por radiación.
e.Outras funcións
Do mesmo xeito, outros factores como a presenza de aromas e axentes quelantes e a distribución de conservantes en dúas fases aceite-auga tamén contribuirán á redución da actividade dos conservantes ata certo punto.
3.As propiedades antisépticas dos conservantes
Merece a pena ter en conta as propiedades antisépticas dos conservantes. Un exceso de conservantes nos cosméticos faranos irritantes, mentres que unha concentración insuficiente afectará o antiséptico.propiedades dos conservantesO mellor método para avaliar isto é empregar a proba de desafío biolóxico, que implica a concentración mínima inhibitoria (CMI) e a proba da zona de inhibición.
Proba do círculo bacteriostático: esta proba utilízase para determinar as bacterias e os mofos coa capacidade de crecer moi rápido despois do cultivo nun medio axeitado. Nunha situación na que un disco de papel de filtro impregnado con conservante se deixa caer no medio da placa do medio de cultivo, formarase un círculo bacteriostático ao seu redor debido á penetración do conservante. Ao medir o diámetro do círculo bacteriostático, pódese usar como criterio para determinar a eficacia do conservante.
Con isto, pódese dicir que o círculo bacteriostático empregando o método do papel cun diámetro >=1,0 mm é moi eficaz. A concentración mínima inhibitoria (CMI) denomínase a menor concentración de conservante que se pode engadir a un medio para inhibir o crecemento microbiano. Nesta situación, canto menor sexa a CMI, maiores serán as propiedades antimicrobianas do conservante.
A forza ou o efecto da actividade antimicrobiana adoita expresarse en forma de concentración inhibitoria mínima (CMI). Deste xeito, unha actividade antimicrobiana máis forte vén determinada por un valor menor da CMI. Aínda que a CMI non se pode usar para diferenciar entre a actividade bactericida e a bacteriostática, os surfactantes son xeralmente coñecidos por ter un efecto bacteriostático a baixas concentracións e un efecto de esterilización a altas concentracións.
De feito, en momentos diferentes, estas dúas actividades ocorren ao mesmo tempo, e isto fai que sexa difícil diferencialas. Por este motivo, adoitan recibir o nome colectivo de desinfección antimicrobiana ou simplemente desinfección.
Data de publicación: 10 de xuño de 2021