A continuación móstrase unha breve introdución sobre os mecanismos de acción, os tipos e a avaliación indexada de varios conservantes.
1.O modo global de acción deconservantes
Os conservantes son principalmente axentes químicos que axudan a matar ou inhibir as actividades dos microorganismos nos cosméticos, así como a manter a calidade xeral dos cosméticos durante un longo período de tempo.
Non obstante, hai que ter en conta que os conservantes non son bactericidas, non teñen un forte efecto bactericida e só funcionan cando se usan en cantidade suficiente ou cando teñen contacto directo con microorganismos.
Os conservantes inhiben o crecemento microbiano bloqueando a síntese de enzimas metabólicas importantes, así como inhibindo a síntese de proteínas en compoñentes vitais das células ou a síntese de ácido nucleico.
2.Factores que afectan as actividades dos conservantes
Moitos factores contribúen ao efecto dos conservantes.Inclúen;
a.O efecto do pH
Un cambio no pH contribúe á desintegración dos conservantes de ácidos orgánicos, e así afecta a eficacia global dos conservantes.Por exemplo, a pH 4 e pH 6, o 2-bromo-2-nitro-1,3-propanodiol é moi estable
b.Efectos do xel e das partículas sólidas
O koalina, o silicato de magnesio, o aluminio, etc., son algunhas partículas de po que están presentes nalgúns cosméticos, que normalmente absorben o conservante e provocan así unha perda de actividade do conservante.Non obstante, algúns tamén son eficaces para absorber as bacterias presentes no conservante.Ademais, a combinación de xel de polímero soluble en auga e conservante contribúe á redución da concentración de conservante residual na formulación de cosméticos, e isto tamén reduciu o efecto do conservante.
c.Efecto solubilizador de surfactantes non iónicos
A solubilización de varios surfactantes como os tensioactivos non iónicos en conservantes tamén afecta a actividade global dos conservantes.Non obstante, sábese que os tensioactivos non iónicos solubles en aceite como HLB=3-6 teñen un maior potencial de desactivación dos conservantes en comparación cos surfactantes non iónicos solubles en auga cun valor de HLB máis elevado.
d.Efecto da deterioración do conservante
Existen outros factores como a calefacción, a luz, etc., que son responsables de provocar o deterioro dos conservantes, provocando así unha diminución do seu efecto antiséptico.Máis aínda, algúns destes efectos conducen a unha reacción bioquímica como resultado da esterilización e desinfección por radiación.
e.Outras funcións
Do mesmo xeito, outros factores como a presenza de aromas e axentes quelantes e a distribución de conservantes en dúas fases aceite-auga tamén contribuirán á redución da actividade dos conservantes en certa medida.
3.Propiedades antisépticas dos conservantes
Paga a pena ter en conta as propiedades antisépticas dos conservantes.O exceso de conservantes nos cosméticos fará que sexa irritante, mentres que a escaseza de concentración afectará ao antiséptico.propiedades dos conservantes.O mellor método para avaliar isto é usar a proba de desafío biolóxico que implica a concentración mínima inhibitoria (MIC) e a proba da zona de inhibición.
Proba de círculos bacteriostáticos: esta proba utilízase para determinar aquelas bacterias e mofos que teñen a capacidade de crecer moi rápido despois do cultivo nun medio axeitado.Nunha situación na que se deixa caer un disco de papel de filtro impregnado con conservante no medio da placa do medio de cultivo, formarase un círculo bacteriostático ao redor debido á penetración do conservante.Ao medir o diámetro do círculo bacteriostático, pódese usar como criterio para determinar a eficacia do conservante.
Con isto, pódese dicir que o círculo bacteriostático mediante o método do papel cun diámetro >=1,0 mm é moi efectivo.A MIC denomínase a menor concentración de conservante que se pode engadir a un medio para inhibir o crecemento microbiano.En tal situación, un MIC menor, máis fortes son as propiedades antimicrobianas do conservante.
A forza ou o efecto da actividade antimicrobiana adoita expresarse en forma de concentración inhibitoria mínima (MIC).Ao facelo, unha actividade antimicrobiana máis forte está determinada por un menor valor do MIC.Aínda que a MIC non se pode usar para diferenciar entre actividade bactericida e bacteriostática, sábese xeralmente que os tensioactivos teñen un efecto bacteriostático a unha concentración baixa e un efecto de esterilización a unha concentración elevada.
De feito, en momentos diferentes, estas dúas actividades ocorren ao mesmo tempo, o que dificulta a súa diferenciación.Por este motivo, adoita recibir un nome colectivo como desinfección antimicrobiana ou simplemente desinfección.
Hora de publicación: 10-Xun-2021