Dihidrocumarina, fragrancia, usada en alimentos, tamén usada como substituto da cumarina, usada como aroma cosmético; mestura de nata, coco, aroma a canela; tamén se usa como aroma a tabaco.
A dihidrocumarina é tóxica?
A dihidrocumarina non é tóxica. A dihidrocumarina é un produto natural que se atopa no rinoceronte amarelo de vainilla. Prepárase por hidroxenación da cumarina en presenza dun catalizador de níquel a 160-200 ℃ e baixo presión. Tamén se pode usar como materia prima, hidrolizada en solución acuosa alcalina para producir ácido o-hidroxifenilpropiónico, deshidratación e obtense en circuíto pechado.
Condicións de almacenamento
Pechado e escuro, almacenado nun lugar fresco e seco, o espazo no barril é o máis pequeno posible segundo os permisos de seguridade e está cheo de protección de nitróxeno. Gardar nun almacén fresco e ventilado. Manter lonxe do lume e da auga. Debe almacenarse separado do oxidante, non mesturar almacenamento. Equipado coa variedade e cantidade correspondentes de equipos contra incendios.
Estudo in vitro
Ensaio enzimático in vitro, a dihidrocumarina induciu unha inhibición dependente da concentración de SIRT1 (IC50 de 208 μM). Observáronse reducións na actividade da desacetilase de SIRT1 mesmo en doses micromolares (85 ± 5,8 e 73 ± 13,7 % de actividade a 1,6 μM e 8 μM, respectivamente). A desacetilase de SIRT2 nos microtúbulos tamén se inhibiu dun xeito similar dependente da dose (IC50 de 295 μM).
Despois de 24 horas de exposición, a dihidrocumarina (1-5 mM) aumentou a citotoxicidade nas liñas celulares TK6 dun xeito dependente da dose. A dihidrocumarina (1-5 mM) aumentou a apoptose nas liñas celulares TK6 dun xeito dependente da dose a 6 horas. Unha dose de 5 mM de dihidrocumarina aumentou a apoptose a 6 horas na liña celular TK6. Despois dun período de exposición de 24 horas, a dihidrocumarina (1-5 mM) aumentou a acetilación da lisina 373 e 382 de p53 dun xeito dependente da dose na liña celular TK6.
Data de publicación: 01-11-2024